Piękno...

Piękno
świata, życia
przyrody, sztuki
człowieka, dziecka
zorzy, tęczy
kwiatów naręczy
co zatem ludzi męczy
czy brak chęci,
że raz wydaje się ładne,
a innym razem szkaradne,
piękno, to złożony element
a nie prosty suplement
wymaga troski
i poszanowania zgłoski
jednak jakim wyrazem
przedstawić piękno obrazem
czy złamany kwiat
zgnieciony świat
może być piękny
tak samo człowiek
strudzony, zmęczony
zmuszony, zmienny
staje się bezimienny
tylko niezłomny
ma to piękno
o jakie pytamy
które majestatem
określamy.

Miłość...

Rzucasz się krzyczysz
nie chcę bezludnej
wyspy z
nieznajomym co
kochać pragnie żywy
posąg bóstwa
miłości, boisz się że
polecisz tak wysoko
skąd już takim
samym się nie wraca,
od każdej rzeczy na
świecie jest jeszcze
większa, miłość,
którą dusisz
na przekór słońcu i
wolności, zadawalasz się
lubym oczu
zmrużeniem łzy
słodyczą białą
chusteczką i małą
karteczką z jednym
słowem kocham...